Sosyal
ilişkiler
Erken
dönemde bu bebeklerin daha az güldükleri farkedilir.
Bedensel
temastan, okşanmaktan ve kucağa alınmaktan hoşlanmazlar.
Çevredeki
insanların yüzleri ilgilerini çekmez, göz göze gelmekten kaçınırlar. Anne ve
babalarını diğer insanlardan ayırmaları oldukça geç olur.
Çevredeki
insanların görünümleri, giysileri dikkatlerini çekmez. Dışarıdan izlenildiğinde
adeta çevrelerinde kimse yokmuş gibi davranırlar.
Yatakta uzun
süre bırakılmaya ve uyanıkken yalnız kalmaya tepkisizdirler.
Yaşları
ilerledikçe anne babalarına bağlılıkları yaşta uyumsuz şekilde artar ve ayrılıklarında
yoğun sıkıntı yaşarlar.
Ana babanın
seslenmesine karşı yanıt vermemeleri nedeniyle Çoğu aile çocuklarının sağır
olduğunu dahi düşünebilir.
Çocuklarla
birlikte oynamaya çok az ilgi gösterirler, genelde yalnız oynamayı tercih
ederler,
İnsanlara
olan yaklaşımları adeta cansız bir nesneye yaklaşım gibidir.
Davranış ve
tepkileri çevreden gelen uyaranlardan çok kendi içsel uyaranlarına göre
biçimlendiğinden çevre tarafından acayip, tuhaf olarak değerlendirilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder